Burzliwe konwersacje na temat rośliny konopi które wykazują ponad 100 kannabinoidów, z których najbardziej znane oraz przebadane na dzień dzisiejszy przez naukowców to CBD i THC. Lecz ze względu na niedosyt informacji w związku z medyczną marihuaną możemy dowiedzieć się jaki wysoki potencjał medyczny mają także inne składniki owych roślin, w tym tetrahydronannabiwaryna, a mianowicie THCV.
Co to jest THCV (tetrahydrokannabiwarin)?
THCV (tetrahydrokannabiwarin) jest to bardzo obfity kannabinoid posiadający 19 atomów węgla, 26 atomów wodoru i 2 atomy tlenu co jest typowe dla fitokannabinoidowów. THCV, jako antagonista receptorów CB1, hamuje działanie THC. Jak najbardziej ma właściwości psychoaktywne, jednak minimalnie inne niż to związane z THC. Pierwsza reakcja powoduje powstanie kwasu kannabigurowarowego, znanego również jako CBGVA, a ta nowa substancja z syntezą THCV, enzymem I tworzy THCV. Na końcu rozkłada się na THCV przez destylację. Niestety THCV nie jest jeszcze do kończ znany, ale wiemy tyle że ma duże znaczenie oraz wpływa na zdrowie poprzez wiązanie się z miejscami receptorowymi zlokalizowanymi w układzie odpornościowym głównych narządach i mózgu. Hamuje apetyt, zmniejsza obrzęk a także ból. Ponadto badania wykazały że THCV, jest w stanie zmniejszyć a nawet wykluczyć ataki paniki.
Co za tym idzie, nic innego jak to, że THCV słynie w ostatnim czasie głównie ze względu na za isty fakt, a dokładnie na to, że posiada zdolność zmniejszania apetytu i tłumienia efektu psychoaktywnego znanego nam THC. Z kolei ten kannabinoid, dzięki oddziaływaniu na receptory CB1 i CB2 które jak się okazuje może mieć o wiele szersze znaczenie w leczeniu objawów chorób takich jak Parkinsona, cukrzycy typu 2 i osteoporozy.
Jaki ma wpływ THCV na układ endokannabinoidowy?
Bez wątpienie przez lata badań kilkunastu naukowców, którzy przyczynili się do zrozumienia, że są bardzo podobnie endokannabinoidy oraz fitokannabinoidy, które pochodzą z roślin konopi i oddziałują na układ endokannabinoidowy, w którego skład wchodzi sieć receptorów zlokalizowanych w całym organizmie ludzkim. Ale co ciekawsze organizmy są w stanie wytwarzać własne endokannabinoidy.
Receptor CB1 jest najliczniejszym kannabinoidem w organizmie, czyli mózgu i rdzeniu kręgowym, ale występuje także w innych obszarach. W mózgu największa ilość receptorów CB1 występuje w takich sektorach, jak: kora czołowa – odpowiedzialna za myślenie; hipokamp – wpływa na pamięć móżdżek – związany jest z ruchem; zwoje podstawy mózgu – oddziałują na poznanie i emocje.
CB2 jest drugim najważniejszym receptorem kannabinoidowym i w przeciwieństwie do CB1, występuje głównie w przewodzie pokarmowym (żołądkowo – jelitowym) a także w układzie kostnym, gdzie znajduje się większość układu odpornościowego organizmu. Udowodniono, że oddziaływanie na niego za pomocą leków może zmniejszać stany zapalne w całym naszym ciele.
Tak jak endokannabinodiy mają zdolność wiązania się z receptorami CB1 i CB2, tak również związki pochodzące z konopi – CBD, THC, czy THCV na te receptory oddziałują.
THCV może łączyć się z receptorem CB1 hamując wiązania się z na wzajem, cząsteczkom oraz łączyć się z receptorem CB2, aby wywoływać pożądane efekty.
W sytuacji ludzi chorych na Parkinsona wynika, że ich organizm nie wytwarzają wystarczającej ilości dopaminy. Co to jest? Jest to substancja chemiczna odpowiadająca za nastrój, zachowanie, sen a także za funkcje poznawcze.
Podczas badań przeprowadzonych przez naukowców stwierdzono, iż praca układu endokannabinoidowego u ludzi z chorobą Parkinsona jest zachwiana. W stadium późnego rozpoznania Parkinsona, gdy pojawiają się jasno widoczne objawy, takie jak drżenie i sztywność, następuje wzrost gęstości rozmieszczenia się i aktywuje receptor CB1. Choremu może się pogorszyć stan dodatku atakując mózg przez stan zapalny dlatego badacze uważają, że oddziaływanie na receptory CB2, które odgrywają główną rolę w odpowiedzi zapalnej mogą wymusić rozwój choroby czy nawet wywołać jej powrót do wcześniejszego lub gorszego stanu.
Z uwagi na to, co ludzie nauki wiedzą o nad aktywności CB1 u chorobą na Parkinsona w połączeniu ze zdolnością CB2 do wyciszenia stanu zapalnego, biorąc THCV wydaje się być ważnym elementem terapii powstrzymując wiązanie się ze sobą różnych substancji z receptorami CB1 i tym samym aktywując receptory CB2 aby łagodzić stany zapalne.
Opublikowane badania w 2016 r. w British Journal of Pharmacology na których badacze przedstawili działanie THCV w testach na szczurach które są chore na Parkinsona. Ujawnili, że kannabinoid ten poprawia funkcje motoryczne i działa ochronnie na komórki mózgowe.
Hipoteza, ogłaszający, iż efekty te wynikały z właściwości przeciw utleniających THCV i jego zdolności do przyłączania się do receptora CB2, co dobroczynne jest w zahamowaniu postępu czy choćby w zmniejszaniu objawów choroby Parkinsona.
