Urządzenie i prowadzenie z sukcesem wewnętrznego ogródka wymaga nieco pracy oraz czysto praktycznego doświadczenia zdobywanego z czasem. Nikomu jeszcze nie udało się stworzyć idealnego ogródka za pierwszym razem. Każdy rolnik powie:
„Nie licz kur dopóki jajka nie zostaną wysiedziane”.
Tak więc zamiast urządzania wielkiego, wyszukanego ogrodu z małym doświadczeniem, najlepsi hodowcy zaczynają z mniej ambitnymi projektami ale takimi, które mają większe szanse na sukces. Niewielkie ogródki są łatwiejsze w prowadzeniu niż duże. Zabierają mniej czasu, ale co ważniejsze brak jest problemów związanych z pobieraniem energii, wentylacją i regulacją ciepła. Mały system pobiera niewiele energii, a poza tym ciepło wytwarzane w jego obrębie jest szybko i łatwo wchłaniane przez otoczenie, zwłaszcza podczas chłodnych miesięcy.
Większe systemy wykorzystujące kilka lamp mogą nieźle nabić licznik. Oprócz tego wymagają dość skomplikowanego systemu wymiany ciepła. Można wyróżnić dwa podstawowe stadia cyklu rozwojowego marihuany:
1. Wzrost wegetatywny.
2. Kwitnienie.
Podczas cyklu wegetatywnego rośliny powinny być naświetlane ciągle lub co najmniej 18 godzin dziennie. W czasie kwitnienia wskazana jest mniejsza porcja światła kilka godzin mniej). (W/g niektórych najlepszy w tym czasie jest system: 12 godz. naświetlania-dzień i 12 godz. nocy). Z tej przyczyny rozsądnie jest podzielić ogródek na dwie oddzielne części: jedna na rozwój wegetatywny, druga na kwitnienie. Pierwsza część nie musi być wcale duża z tego względu że znajdują się tam jedynie małe, startujące rośliny. W najbardziej wydajnym systemie, rośliny są hodowane w części wegetatywnej do czasu osiągnięcia wysokości 20-30cm a następnie są przenoszone do części przeznaczonej na kwitnienie. Część wegetatywna wymaga 0,35 powierzchni oddziału kwitnącego.
