Niemal każdy z nas widział kiedyś odnóżkę jakiejkolwiek rośliny domowej. Umieszczona w wodzie bardzo szybko puszcza pędy (zawiązki korzeni). W tym momencie jest to już nowa roślina, którą można włożyć do ziemi. Ma ona dokładnie taką samą informację genetyczną (tempo wzrostu, rozmiar kwiatów, reakcje na bodźce z otoczenia itp.) jak jej klonowa matka.
Natomiast informacja genetyczna czyli charakterystyczne cechy rośliny hodowanej z nasion konopi są niemożliwe do przewidzenia. Chociaż dziedziczenie przez roślinę cech „rodziców” dostarcza nam pewnych wskazówek, to jednak ustalenie jej dokładnych właściwości jest niemożliwe. Istnieje bowiem dosłownie milion możliwych kombinacji genów dostarczanych przez „rodziców”. Nie ma dwóch identycznych roślin hodowanych z nasion marihuany.
Jak Uzyskać Klony Marihuany?
Odnóżki uzyskuje się z zielonych, miękkich części rośliny (wysuszone, twardsze części nie wypuszczają pędów tak łatwo). Odnóżki to 5-12cm fragmenty z kilkoma konfiguracjami liści odcięte ostrym narzędziem np. żyletką. Cięcie musi być zdecydowane i szybkie, aby nie uszkodzić tkanek. Nożyczki i podobne narzędzia są nieprzydatne gdyż mogą poszarpać tkanki. Odnóżkę wkładamy do naczynia z letnią wodą, aby zapobiec jej wysuszeniu. Gdy odnóżki są już odcięte pozbywamy się dolnych, większych liści, zostawiając jedynie jedną lub dwie konfiguracje z pędem. Dzięki temu odnóżka nie potrzebuje tak dużo wody. W przypadku nie zerwania większych liści wymagania wodne takiej odnóżki zdecydowanie rosną. Cienka łodyga z ograniczonym wlotem nie jest w stanie zapewnić jej wystarczającej ilości wody.
Następnie przygotowujemy odpowiedni roztwór wspierający rozwój korzeni. Najlepiej gdy korzystamy ze składników w postaci płynnej. Ich aktywne pierwiastki są rozcieńczone i o wiele łatwiej przyswajane przez łodygę. Składniki w proszku często „odpadają” z odnóżki (gdy jest umieszczona w podłożu) lub też trudno je rozpuścić (odnóżka umieszczona w wodzie nie może ich przyswoić).
Odnóżka, pozbawiona niepotrzebnych liści, jest umieszczana albo w wodzie albo w specjalnym podłożu np. wermikulicie, wełnie żużlowej lub piance kwiatowej, które jest zasilane w/w roztworem. Przynajmniej 2 cm łodygi musi się znajdować w podłożu. Odnóżki powinny być trzymane w stosunkowo wilgotnych warunkach, aby ograniczyć jej zapotrzebowanie na wodę. Dobrym pomysłem jest zbudowanie małej quasi-szklarni. Wystarczy kawałek przezroczystej folii rozciągniętej nad odnóżką, utrzymującej dużo wilgoci. Zdejmuje się ją po rozwinięciu korzeni. Najlepsze dla odnóżki jest stonowane światło (w przeciwieństwie do sadzonek). Pomieszczenie przeznaczone do klonowania (wymiary 1.2m.*0.6m.) hodowcy oświetlają za pomocą dwóch podłużnych jarzeniówek (11 W na 0.1m. kw.). W przypadku klonów trzymanych w wodzie konieczna jest częsta wymiana i napowietrzanie wody np. za pomocą pompki akwariowej. W/w podłoża powinny być utrzymywane dobrze nasycone.
Temperatura podłoża wpływa na długość okresu puszczania korzeni. Najlepiej gdy jest ona utrzymywana w okolicach 21-23 C. Niższe temperatury hamują rozwój korzeni i zwiększają ryzyko infekcji. Najłatwiejszą metodą utrzymywania stałej temperatury odnóżek jest użycie ogrzewających kabli lub maty używanych również dla ogrzania kiełkujących i młodych roślin (z nasion konopi).
W dobrych warunkach wykształcenie odpowiedniego systemu korzeniowego zajmuje odnóżce 1-2 tygodnie. Niektóre odmiany np. Big Bud wyjątkowo trudno sprowokować do wypuszczenia korzeni. Skunk Ak i Northern Light XXL klonuje się o wiele łatwiej.
Oto lista zalet wynikających z klonowania konopi:
1. Wzrost roślin, ze względu na tą samą kombinację genów, przebiega niemal identycznie. Ogródek taki jest łatwy w prowadzeniu. Każda roślina ma podobne rozmiary, zbiory i dojrzewa w tym samym czasie co jej siostry. Hodując rośliny z nasion poszczególne okazy rosną w bardziej zróżnicowany sposób
2. Szczyty z klonowanych sióstr będą miały tą samą moc i smak.
3. Brak męskich roślin (Ten problem nie występuje przy nasionach feminizowanych). Klony z żeńskich roślin mogą być tylko żeńskie (ta sama informacja genetyczna). W przypadku nasion regularnych zwykle połowa okazuje się męska. Klonując rośliny zaoszczędza się przestrzeń wykorzystywaną przez męskie rośliny.
4. Klony odznaczają się krótszymi internodami (odległość między liśćmi) co oznacza niższe, silniejsze rośliny w ogródku.
5. Dokładną informację genetyczną klonu łatwo utrzymać i korzystać z niej w niezmienionej postaci. W ten sposób cechy supermocnej rośliny czy nowej odmiany wyhodowanej przez nas nie giną i ich hodowla może być kontynuowana.
Oto wady systemu klonowania konopi:
1. Wszystkie klony z jednej matki owocują tym samym typem szczytów. Natomiast growerzy uprawiający marihuanę wyłącznie dla własnego użytku są raczej zainteresowani kilkoma odmianami.
2. Brak genetycznej progresji. Info genetyczne pozostaje cały czas takie samo.
3. Żadnych niespodzianek. Żadnych nowych odkryć. Poza tym korzystając z klonowania pozbawiamy się możliwości genetycznego przystosowania danej odmiany do konkretnego środowiska.
